In een rustige buurt woont een moeder samen met haar zoon. Hij is in de twintig, maar zijn leven zit vast. Hij gebruikt al een tijdje wiet, heeft geen baan en zorgt voor problemen. Zijn moeder probeert hem te helpen, maar het lijkt alsof hij haar steeds weet te manipuleren.

Op een dag bemoeit de politie zich met hun situatie omdat het thuis niet goed gaat tussen moeder en zoon. De dochter van de moeder, die ergens anders woont, maakt zich zorgen en belt Veilig Thuis. Dat zorgt ervoor dat het Sociaal Team ingrijpt. Het Maatschappelijk Werk praat met de moeder.

Tijdens het gesprek met het Maatschappelijk Werk vertelt de moeder over alle moeilijkheden die ze al heeft gehad met haar zoon. Ze krijgt het advies om hulp te zoeken bij een organisatie die mensen met verslavingen helpt. In het begin twijfelt ze, maar uiteindelijk besluit ze dat het tijd is voor actie. Ze geeft haar zoon de keuze: hulp accepteren en veranderen, of het huis verlaten. Het is een moeilijke beslissing, maar ze weet dat het nodig is. Ze zoekt steun bij familie en vrienden en krijgt informatie over waar haar zoon hulp kan krijgen als hij het nodig heeft.

De moeder besluit haar zoon sneller dan verwacht het huis uit te zetten en hem door te verwijzen naar een opvang voor daklozen. Dit dwingt hem om zelf actie te ondernemen. Hij gaat naar een instelling voor verslavingszorg en begint aan een herstelprogramma. Het is een moeilijke weg, maar de eerste stap is gezet.

De maatschappelijk werker in deze situatie deelt haar eigen ervaring en inzichten over dit verhaal:

Als maatschappelijk werker heb ik vaak gesprekken met ouders in vergelijkbare situaties. Ik begrijp hoe moeilijk het kan zijn om je kind een harde les te leren, maar soms is het noodzakelijk om verandering teweeg te brengen. Het is hartverscheurend om je eigen kind uit huis te moeten zetten, maar soms is het de beste keuze op de lange termijn. Deze moeder heeft me echt verrast met haar vastberadenheid en moed. Ze is een inspiratie voor andere ouders die in dezelfde situatie zitten. Soms moeten we moeilijke beslissingen nemen om het beste te doen voor onze kinderen.